De Pamor is de originele familiestijl van pendekar (grootmeester) Raden Panji Setiosoeprapto (alias A.D. Nelson, ofte Oom Dave). Het is een oude, addellijke familiestijl die teruggaat tot het koninkrijk van de Majapahit (13de - 15de eeuw). Ze werd door de eeuwen heen doorgegeven en in 1941 werd A.D. Nelson aangewezen als de ergenaam van de stijl.

Het oude, Javaanse woord pamor betekent in de eerste plaats 'gezicht'. Het is de overgeleverde vorm - het gezicht - van een geheime familiestijl. Ze wordt gekenmerkt door losse, snelle bewegingen. Het pak van de Pamor is zwart, met een witte slendang. De kleur zwart symboliseert de waarheid en wit staat voor puurheid.

Het verhaal gaat dat een vrouw, genaamd Sumiami, tevens dochter van een stamhoofd uit Zuid-Sulawesi, uit haar dorp werd verbannen. Zij behoorde tot een volk dat in Indonesië bekend staat onder de naam orang laut ('zeevolk'). Na een boottocht kwam ze aan op Java, waar ze een hutje bouwde. Op één van zijn inspecties ontdekte een oom van Dave Nelson dat een vrouw een hutje op zijn grond had gebouwd. Zij waarschuwde hem dat hij weg moest gaan en kon zich opvallend goed en snel verdedigen. Zij maakte gebruik van de stijl van de 'windhoos', ofte badei. Na het gevecht mocht Sumiami blijven, op voorwaarde dat zij het domein zou bewaken. Oom Dave en zijn broer, Pak Cipto, leerden de stijl van deze vrouw. Eerst werd Pak Cipto, en daarna Oom Dave stijlleider van de Badai. In 1969 werd de stijl als een officiële pencak silat-stijl erkend.

Het pak van de Badai bestaat uit een grijs pak met een donkerblauwe slendang. De kleuren zijn een teken van rouw en drukt medelijden met je tegenstander uit.